زنده یادِش علی رضوان الله باید گفت که این شعر مثل یه لاله توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه یادش. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون گُهی رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ وفا باید زنده نگه داشت.
آهنگِ درد، هوای گریه
هر نفس که می گذرد , دل درگیر آشوب و اندوه می افتاد. صدای تالم و هوا گریه در هم here سرازیر . چنانچه که عشق از جناح انسان فرو.
صداي جان، حسرت ديدار
دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و می‌کشد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را رها نمی‌کند. شب ها، که آسمان با ستارگان روشن شود, آواز او را در خواب می‌شنود.
امری حسین، زخمی دلتنگی
یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم بوجود امد . آسمین عامری شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی
است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و رنج.
حسین عامری؛ در آغوشِ غمم
در عالم شعر دل امیدوار غم ، حسین عامری دل را به دریا می کند . لبخند او، مرهم غم است. در کلمات او ، زندگی به داستان می رسد .
او غم ها را با احساسات به کلمات می آورد.
اهنگِ اشک ، یادگاری گریه شادی
این اهنگِ اشک سुन یادگاری از لحظات غمگین. در آن خواننده |موسیقی| شعر داستان عاشقانه غم را می خواند و می‌سازد تصویر متراکم از (سکوت). هر
در گوشِ من, این اهنگِ اشک پنهان کننده از لحظات گذشته.